
یك كارشناس حوزه فناوری اطلاعات در مصاحبه با رادیو گفتوگو، اظهار كرد:
هوشمندسازی شهرها تنها یك پروژه فناوری نیست، بلكه فرآیندی اجتماعی و اقتصادی است كه نیازمند مشاركت همهجانبه است.
مهندس امین قریبی، رئیس كمیسیون شهر هوشمند در سازمان نظام صنفی رایانهای تهران، در مصاحبه با برنامه «علمی نو» رادیو گفتوگو به تشریح مفهوم شهر هوشمند و نقش آن در بهبود كیفیت زندگی و توسعه پایدار پرداخت و با اشاره به همكاری بخشهای دولتی، خصوصی و دانشگاهی در این زمینه، تأكید كرد: هوشمندسازی شهرها نیازمند یكپارچهسازی نهادها، فناوریها و نیازهای انسانی است.
كارشناس حوزه فناوری اطلاعات به تاریخچه شكلگیری پروژههای شهر هوشمند در ایران اشاره كرد و گفت: شهر هوشمند پروژهای بود كه با همكاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات از حدود سال ۱۴۰۰ آغاز شد. هدف از این پروژه، ایجاد بستر یكپارچه برای همكاری دستگاههای مختلف دولتی و خصوصی بود تا بتوانند در راستای هوشمندسازی شهرها گام بردارند.
وی افزود: این پروژه در فاز مطالعاتی خود، معماری هشتلایهای را برای افق ایران هوشمند در سال ۱۴۱۰ طراحی كرد. این معماری شامل شاخصهایی برای ارزیابی عملكرد نهادها و نحوه تعامل آنها با یكدیگر بود. متأسفانه، با تغییر دولت در اواسط سال ۱۴۰۰ این پروژه تا حدودی متوقف شد، اما همچنان بهعنوان یك كار ارزشمند در حوزه فناوری اطلاعات شناخته میشود.
رئیس كمیسیون شهر هوشمند در سازمان نظام صنفی رایانهای تهران، در ادامه به سه فاكتور اصلی در هوشمندسازی شهرها اشاره كرد و گفت: نهادها، فناوریها و انسانها سه ركن اصلی در این فرآیند هستند. نهادها شامل دستگاههای دولتی، عمومی و تشكلهای خصوصی میشوند كه باید در كنار هم كار كنند. فناوریها نیز ابزارهایی هستند كه در اختیار ما قرار گرفتهاند تا بتوانیم چالشهای موجود را حل كنیم و كیفیت زندگی را افزایش دهیم.
وی با تأكید بر نقش تشكلهای خصوصی مانند سازمان نظام صنفی در این فرآیند افزود: این تشكلها میتوانند بهعنوان پلی بین بخش دولتی و خصوصی عمل كنند و به یكپارچهسازی خدمات شهری كمك نمایند.
تجربه كشورهای دیگر نیز نشان میدهد كه هوشمندسازی شهرها نیازمند همكاری همهجانبه بخشهای دولتی، خصوصی و دانشگاهی است.
كارشناس فناوری اطلاعات به انقلاب صنعتی چهارم و پنجم اشاره كرد و گفت: فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و دادههای بزرگ ابزارهایی هستند كه در اختیار ما قرار گرفتهاند تا بتوانیم چالشهای شهری را حل كنیم. هدف نهایی، افزایش بهرهوری، بهبود كیفیت زندگی و تحقق توسعه پایدار است.
وی در پاسخ به این سؤال كه «شهر هوشمند چگونه میتواند زندگی مردم را تحت تأثیر قرار دهد» گفت: شهر هوشمند همه جوانب زندگی شهری را در بر میگیرد؛ از خانه و زندگی مردم گرفته تا صنایع، كسبوكارها، بهداشت، آموزش و ورزش. هوشمندسازی به معنای اتصال این بخشها به یكدیگر و ایجاد سیستم یكپارچهای است كه بتواند بهصورت كارآمد عمل كند.
رئیس كمیسیون شهر هوشمند در سازمان نظام صنفی رایانهای تهران تأكید كرد: هوشمندسازی شهرها تنها یك پروژه فناوری نیست، بلكه فرآیندی اجتماعی و اقتصادی است كه نیازمند مشاركت همهجانبه است. اگر بتوانیم نهادها، فناوریها و نیازهای انسانی را در كنار هم قرار دهیم، میتوانیم شهری بسازیم كه نهتنها كارآمدتر باشد، بلكه برای همه شهروندان قابل دسترسی و مفید باشد.
قریبی در پایان اظهار كرد: هوشمندسازی شهرها نهتنها یك ضرورت، بلكه نیاز اجتماعی و اقتصادی است كه میتواند آینده شهرهای ما را تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به چالشهای پیشرو، امید است كه با همكاری همه بخشها بتوانیم گامهای بلندی در این مسیر برداریم.
خبرنگار
مریم علیم آبادی
منبع
- برنامه علمی نو – رادیو گفتگو