به گزارش مرکز تحقیقات شهر هوشمند ایران، ناسا (اداره کل ملی هوانوردی و فضا) (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Administration)، آژانس مستقل دولت فدرال ایالات متحده آمریکا از زمان آغاز به کار حود در سال 1958 واقعیت‌های زمین و جهان را آشکار می‌کند. آژانس فضایی مشهور جهان در تحقیقات جهانی راه زیادی را طی کرده است. ناسا و شهرهای هوشمند موضوع مهمی است که اخیرا مورد توجه محققین قرار گرفته است.

اکنون با بازگشت به زمین، ناسا اکنون با تکیه بر تخصص خود، به گسترش شهرهای هوشمند روی آورده است. ناسا، فناوری‌های جغرافیایی خود را برای کمک به شهرها در دقیق‌تر و کارآمدترشدن درعملکرد خود ارائه می‌دهد.

کمک فناوری‌های جغرافیایی در ساختن شهرهای هوشمند

اگر شهرهای هوشمند می‌خواهند اهداف خود را تحقق بخشند، اولین چیزی که به آنها نیازدارند، داده‌های واقعی، دقیق و مبتنی بر مکان (location-based data) هستند. این امرمی‌تواند در ایجاد استراتژی‌ها و راه حل‌های مبتنی بر جغرافیا به منظورارائه خدمات شهری هوشمند کمک کند.

فناوری‌های جغرافیایی نه تنها داده‌های مکانی دقیق را ارائه می‌دهند، بلکه در تجزیه و تحلیل و استفاده از حجم عظیم داده‌ها به بهترین وجه کمک می‌کنند که در وهله اول، در واقع مهمترازداشتن خود داده است.

با توجه به اپلیکیشن‌های شهر هوشمند، داده‌های جغرافیایی می‌توانند شهرها را از مرحله برنامه‌ریزی تا مرحله بهره‌برداری تقویت کنند. در حقیقت، داده‌های جغرافیایی برای شهرهای هوشمند نیزبا توجه به اینکه می‌توانند داده‌ها را در مقیاس‌ها و دقت‌های مختلف اعمال کنند، اهمیت دارد – ابزاری که برای مدیریت و نگهداری موفق لازم است.

به طور مثال، برای ساختن یک جاده جدید، یک فناوری جغرافیایی می‌تواند برنامه‌ها و مدل‌های بررسی دقیق توپوگرافی را فعال کند که منجر به طراحی و ساخت موفقی می‌شود. این فناوری برای کل زیرساخت های شهر هوشمند شامل حمل و نقل، ساختمان‌ها، انرژی، آب، بهداشت، آموزش و غیره کاربرد دارد.

ناسا – همکاری سازمان ملل متحد

اهداف توسعه پایدارسازمان ملل متحد (برنامه 2030) به شدت بر روی داده‌ها، تجزیه و تحلیل و فناوری‌های رصد زمین و جغرافیا تمرکز دارد. این امر شهرهای هوشمند را به توجه بیشتر به دستیابی و نظارت بر نتایج سوق داده است.

با این حال، تا همین اواخر، کشورهای در حال توسعه نیز از ظرفیت‌های محدودی برای توسعه و کاربرد فناوری‌های جغرافیایی در مقایسه با کشورهای توسعه یافته برخوردار بودند. اما، این روند امروزه شکل جدیدی گرفته است.

فناوری جغرافیایی ناسا به نام “World Wind” توانایی کمک به کشورهای در حال توسعه را برای دستیابی به اهداف با موفقیت دارد. World Wind یک بستر منبع باز مبتنی بر وب است که در سال 2003 توسط ناسا راه اندازی شده است. این برنامه به عنوان یک ابزار توسعه نرم افزار (SDK) عمل می‌کند و به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا به راحتی و کارآمد برنامه‌های خود را با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای، موضوعی و جغرافیایی بسازند. به طور خلاصه، توسعه‌دهندگان می‌توانند به سرعت تصاویری از جهان سه‌بعدی، نقشه و اطلاعات جغرافیایی ایجاد کنند. World Wind از سوی سازمان‌هایی در سراسر جهان برای الگوهای اطلاعات آب و هوایی، تجسم شهرها، ذخیره‌سازی اطلاعات وسایل نقلیه، تجزیه و تحلیل داده‌های مکانی استفاده می‌شود.

آقای پاتریک هوگان، مدیر پروژه World Wind، با همکاری انجمن مجارستان برای داده‌های باز اطلاعات جهانی زمین برای  کشاورزی و تغذیه، NASA World Wind Europa Challenge را در سال 2013 تاسیس کرد. این ابتکار روشهای نوآورانه در ارائه ابزارهای مدیریت داده برای شهرها را ترویج می کند. Challenge به عنوان یک رویداد سالانه با پروژه هایی ارائه می شود که راه حل هایی برای زلزله زدگان ، نظارت بر ترافیک ، نظارت بر آتش سوزی و راه حل های کشاورزی و زیست محیطی ارائه می دهند.

این ابتکار همچنین، روش‌های نوآورانه در ارائه ابزارهای مدیریت داده برای شهرها را ترویج می‌کند. Challenge به عنوان یک رویداد سالانه است که پروژه‌هایی جهت ارائه راه‌حل‌هایی برای زلزله‌، نظارت بر ترافیک، نظارت بر آتش سوزی و راه‌حل‌های کشاورزی و زیست محیطی در آن مورد بررسی قرار می‌گیرد.

بعبارتی World Wind اجازه می‌دهد تا با توجه به شاخص‌ها و اهداف تعیین شده در دستور کار سازمان ملل متحد (برنامه 2030)، به ویژگی‌هایی کمک کند که روند تصمیم گیری را بهبود می‌بخشد.

ناسا در سال 2017

در سال 2017 ، ناسا و World Wind با هدف کمک به شهرهای هوشمند آینده به جلو حرکت کردند. در همان سال ، ناسا و آژانس فضایی اروپا “DelBianco CitySmart” را ساختند – مجموعه جدیدی از ابزارهای ساخته شده در World Wind برای تقویت بهره‌وری عملیاتی و مدیریت زیرساخت‌های شهری در شهرهای هوشمند. با کمک فن آوری جدید ، شهرها قادر خواهند بود ضمن تحقق نیازهای مدیریت شهری، پایداری، کارایی، کیفیت زندگی و آگاهی را افزایش دهند.

چه از نظر شهرهای هوشمند در جهان توسعه‌یافته و چه در حال توسعه، این ابزار برای مدیریت زیرساخت‌های شهری مهم است.

همکاری اوبر با ناسا در جهت کارآمدتر شدن قابلیت های حمل و نقل هوایی

ناسا توافق‌نامه عمل فضایی با شرکت فناوری اوبر (Uber) را برای تحقیق در مورد فناوری‌ها وایده‌ها وانجام تحقیقات لازم در رابطه با حمل و نقل هوایی شهری (Urban Air Mobility – UAM) تأیید کرده است. هدف از این همکاری استقرار سیستم حمل و نقل هوایی کارآمد و ایمن در مناطق پرجمعیت در آینده است.

طبق این توافق‌نامه، ناسا پیشرفته‌ترین مدلسازی و شبیه‌سازی رایانه‌ای مدیریت فضای هوایی را برای ارزیابی تأثیر هواپیمای کوچک به کار خواهد گرفت. این نیز توافق‌نامه شامل انواع مختلفی ازهواپیماهای بدون سرنشین تا هواپیماهای مسافربری با قابلیت برخاست و فرود به صورت عمودی در مناطق پرجمعیت خواهد شد. از طرف دیگر، Uber برنامه‌ها و داده های خود را در رابطه با حضور شبکه حمل و نقل هوایی شهری به اشتراک خواهد گذاشت.

این اولین باری است که ناسا توافق‌نامه‌ای را امضا کرده است که کاملاً بر مدلسازی و شبیه‌سازی برای عملیات حمل و نقل هوایی شهری متمرکز است.

حمل و نقل هوایی شهری به عبارت ساده، تاکسی‌های هوایی و هواپیماهای بدون سرنشین هستند و این پتانسیل را دارند که به طور کامل نحوه حمل و نقل مردم و کالاها از یک مکان به مکان دیگررا تغییردهند که این تحول در صنعت حمل و نقل می‌تواند شیوه زندگی بشررا در شهرهای هوشمند تغییردهد.

شبیه‌سازی‌ها توسط ناسا انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود که هواپیما از طریق سرو صداهای معقول و بدون ایجاد فشار برسیستم کنترل ملی کنترل ترافیک هوایی حرکت می‌کند.

همکاری ناسا و Uber منجر به تولید داده‌هایی خواهد شد که برای ایجاد استانداردهای صنعت، قوانین و رویه‌های مدیریت حمل و نقل هوایی فدرال و سایر آیین‌نامه‌های مرتبط مهم هستند.

منبع

• https://www.scrci.com/