در گزارش شاخص شهرهای جهانی (تهیه شده توسط آکسفورد اکونومیکس)، 1000 شهر برتر جهان که حدود 60 درصد از #تولید_ناخالص_داخلی_جهانی و بیش از 30 درصد جمعت جهان رو تشکیل میدن (البته این 1000 شهر، هم در کشورهای پیشرفته و هم در کشورهای در حال توسعه هستن)، بر اساس 27 شاخص و در پنج دسته #اقتصادی، #حکمرانی، #محیط_زیست، #کیفیت_زندگی و #سرمایه_انسانی رتبه‌بندی شدند.
در بخشی از این گزارش به #چالش_های_آینده_شهرها اشاره شده.
در واقع با توجه به روندهای آینده شهرها، چند نکته قابل توجه وجود داره که در ادامه بهش اشاره می‌کنم.
1- چشم‌انداز اقتصادی ناهموار و روندهای تورمی شهرها و کشورها در سال‌های آینده تاثیرات منفی مهمی در شهرها می‌گذاره.
2- بدهی‌های کشورها به دلیل پیامدهای #کووید19 همچنان پابرجاست.
3- توجه به پیامدهای افزایش جمعیت شهرنشین و پاسخ به نیازهای آن‌ها از جمله نیازهای بهداشتی و خدماتی میتونه باعث ارتقای جایگاه شهرها در سال‌های آینده بشه. همچنین توجه به نیازهای ساکنان شهرها در خصوص #مسکن و محیط زیست و پیامدهای #تغییرات_اقلیمی بسیار مهم هست.
4- بی‌ثباتی #سیاسی در بسیاری از کشورها وجود دارد که میتونه در دسته حکمرانی تاثیرات مهمی داشته باشه و توجه به این موضوع میتونه رتبه شهرها رو ارتقا بده.
در این گزارش، شهرهای نیویورک، لندن، سن خوزه، توکیو، پاریس، سیاتل، لس آنجلس، سانفرانسیسکو، ملبورن و زوریخ در رتبه‌های برتر هستن.
همچین شهرهای ایران در این گزارش رتبه‌بندی شدن که در زیر به اونا اشاره کردم:
– تهران – رتبه 443
– اصفهان – رتبه 624
– اهواز – رتبه 650
– شیراز – رتبه 658
– قم – رتبه 688
– مشهد – رتبه 709
– تبریز – رتبه 721
– رشت – رتبه 762
– ارومیه – رتبه 771
– کرمان – رتبه 807
– کرمانشاه – رتبه 820
– زاهدان – رتبه 908
