شهرهای هوشمند کاربر محور هستند و شهروندان رده اصلی کاربران شهری هستند. آنها در شش نقش مختلف با مدیریت و حاکمیت شهری درگیر می‌شوند. استراتژی موفق شهر هوشمند تمامی نقش‌های شهروند و کاربر را در نظر می‌گیرد.
- شهروند به عنوان رای‌دهنده انتظار دارد که سیاستمداران منتخب، دیدگاه روشنی داشته باشند و به آنچه وعده می‌دهند، عمل کنند.
- شهروند به عنوان #مشتری انتظار کیفیت خوب خدمات را دارد؛ اطلاعات خوب، در صورت امکان کانال‌های توزیع هوشمند، ساعات مناسب برای خدمات غیر دیجیتالی، زمان انتظار کوتاه، قیمت مناسب.
- شهروند انتظار دارد كه دولت و مدیریت شهری از ایمنی وی محافظت كند. تعادل درست بین آزادی شخصی و اجرای قانون و نظم مهم است.
- شهروند به عنوان شریک شهری انتظار دارد که در روند تدوین و توسعه سیاست‌ها، مشارکت داده شود. شهروند همچنین انتظار دارد که دولت در برنامه‌ریزی شهری، توسعه اقتصادی، خدمات اجتماعی و آموزش انتخاب‌های معقولی انجام دهد.
- شهروند به عنوان ساکن محلی انتظار دارد که محیط زندگی وی از کیفیت مشخصی برخوردار باشد؛ تمیز، سبز و دارای وسایل حمل و نقل و سایر خدمات باشد.
- شهروند به عنوان پرداخت كننده مالیات انتظار دارد كه دولت و مدیریت شهری كارآمد باشد و مالیات را عاقلانه خرج كند. هزینه‌های زندگی در شهر بیشتر با کیفیت زندگی در شهر مطابقت دارد.
توجه:
این شش نقش برای شهروند اعمال می‌شود. با این حال، شهروندان تنها کاربران شهر نیستند. دسته‌های دیگر کاربران عبارتند از:
- گردشگران
- افرادی که در شهر کار می‌کنند اما در جاهای دیگر زندگی می‌کنند
- افرادی که در منطقه زندگی می‌کنند و هر از گاهی از امکانات شهری استفاده می‌کنند
درواقع استراتژی شهر هوشمند باید به هر دسته از کاربران پاسخ مناسب دهد.
منبع: گزارش شهرهای هوشمند، موسسه دیلویت
